Dziś w nocy obudziłam się z krzykiem śniło mi się, że żyję.

Witajcie kochani ! Dziś post, który postawi was na nogi i może choć odrobinkę zmotywuje. Powoli zaczyna się zimowy czas, chociaż po pogodzie jak narazie tego nie da się odczuć. Sama ostatnio działam jak taki robocik. Szkoła, zajęcia, znajomi i w tym wszystkim brakuje mi czasu na pasję, którą jest blog. Jeśli jesteście ciekawi dalszej części posta zapraszam serdecznie !

Ciężko jest mi zorganizować swój własny czas. Mam wrażenie, że jest go coraz mniej. Wykonując to samo cały czas w kółko to jest strasznie monotonne, więc pisze ten post, aby właśnie oderwać się na chwile i trochę popisać.Słowa "w końcu żyję!", każdy z nas definiuje inaczej. Moim zdaniem to znaczy robić to co się kocha. Walczyć o każdą sekundę, żeby tylko jej nie zmarnować. Tańczę już spory czas swojego życia i wiem jak bardzo da się wszystko poświęcić, aby się rozwijać. Nie powiem, że z łatwością przychodzi mi pogodzić zajęcia taneczne i Szkołę ale jakoś daje radę. I jeśli tylko będziecie chcieli tu uwierzcie mi, że się da. Da się połączyć,ale niestety to wiąże się z różnymi wyrzeczeniami. Jeśli tylko im sprostamy to później będzie już tylko lżej. Ja chyba jeszcze nie poczułam czegoś takiego, aby być w pełni szczęśliwym . Chyba za bardzo chce być perfekcyjna w tym co robię, a ludzką rzeczą jest to, że nie wszystko nam się udaję. Trzeba umieć się akceptować i to jest proste w słowach trudniejsze w zastosowaniu tego w życiu. Każdy człowiek lubi mieć jakieś cele. Więc warto wziąć kartkę napisać ważne dla nas cele i powiesić ją najlepiej nad lustrem. Czytając to i patrząc w lustro, będziemy albo dumni z siebie, że coś działamy w tym kierunku albo zasmuceni, ale jednakże zmotywowani do ponowanego działania. Motywacja to jest coś co pozwala nam zacząć, a nawyk to coś co staje sie przyzwyczajeniem.

Koszula: H&M
Spódniczka: Sinsay
Futerko: Yups!

Buziaki, Naciaka !