3 lata szukania siebie.

Hejka ! Już niedługo mój blog będzie miał 3 lata. Niedługo już pojawi się osobny post na ten temat. Dziś jednak chciałabym poruszyć temat bardziej osobisty. Przez te 3 lata szukałam prawdziwej siebie i czy znalazłam ?

Wydaje mi się, że to na pewno nie ten moment w życiu kiedy wszystko jest idealnie. Te 3 lata dużo mnie nauczyły i wcale ich nie zmarnowałam. Jednak wydaje mi się, że nie jestem jeszcze w tym miejscu w którym czuje się w 100% sobą. Nikt chyba mnie nie zna. Nawet czasem ja sama się zaskakuję. Mam za mało czasu dla własnych przyjaciół. Od września jestem całkowicie inną osobą, ale nie taką jaką chce być. Nie mam ochoty być postrzegana jako dziewczyna, która dużo gada, a mało wie. Tak nie jest. Organizacja czasu to teraz mój największy priorytet. Mam nadzieję, że znajdę czas i dla osób, które przez ostanie miesiące odrzuciłam od siebie. Tak troszkę może z innej beczki. Ostatnio mieliśmy świetne zajęcia z Panią psycholog. I siedziałam z dobrą koleżanką. Mieliśmy ćwiczenie w którym dostaliśmy kartki i naszym zadaniem było napisanie dobrych rzeczy o drugiej osobie. I dla lepszego zrozumienia o co mi chodzi chciałabym przytoczyć fragment co moja koleżanka o mnie napisała. "Natalia jest bardzo zabawną i inteligentną osobą. Chociaż tego nie okazuje ma w sercu wiele sympatii. Cenię ją za otwartość, szczerość i bezpośredniość..." W tamtym momencie na lekcji o mało się nie rozpłakałam. To brzmiało szczerze i myślę, że takie było. Każdy lubi słyszeć miłe słówka, lecz wtedy coś mnie mocniej dotknęło. Ktoś powiedział mi coś szczerego. Z tą dziewczyną znam się myślę, że dobrze. I ja po prostu dziękuje.  Przede mną długa droga szukania siebie i zmienia się ale wiem, że za kilka lat stanie w lustrze i powiem " Było warto!"

 Pozdrawiam, Naciaka!